Odpowiedź roślin na zranienie
Abstrakt
Rośliny narażone są na różnorodne biotyczne i abiotyczne czynniki stresowe, które mogą powodować zranienie organizmu roślinnego. Odpowiedź rośliny na uszkodzenie mechaniczne może mieć charakter lokalny i/lub systemowy i obejmuje m. in. transdukcję sygnału o zranieniu, która prowadzi do ekspresji wielu różnych genów. W odpowiedzi roślin na zranienie główną rolę odgrywa kwas jasmonowy i jego pochodne. Ważną rolę przypisuje się również innym związkom chemicznym, takim jak: oligopeptyd systemina, oligosacharydy, lotne związki organiczne oraz fitohormony (np. kwas abscysynowy). W odpowiedzi na zranienie biorą również udział czynniki fizyczne, takie jak: fala hydrauliczna, czy impulsy elektryczne. Wymienione komponenty szlaków sygnałowych są kontrolowane i regulowane przez interakcje z innymi wewnątrzkomórkowymi kaskadami sygnałowymi u roślin, do których należy: odwracalna fosforylacja białek, zmiany wewnątrzkomórkowego stężenia jonów wapnia, regulowane przez kalmodulinę oraz produkcja reaktywnych form tlenu, takich jak anionorodnik ponadtlenkowy i nadtlenek wodoru. Niektóre substancje chemiczne zaangażowane w transdukcję sygnału o zranieniu funkcjonują również w szlakach sygnałowych jako rezultat działania czynników stresowych, innych niż uszkodzenie mechaniczne, np. w reakcji na infekcję przez patogeny. Zrozumienie mechanizmów, które są odpowiedzialne za reakcje na zranienie, zarówno w obrębie organizmu roślinnego jak i w kontekście oddziaływania roślina - środowisko, ma istotne znaczenie poznawcze i może mieć zastosowanie praktyczne, zwłaszcza w szeroko pojętej ochronie roślin.Downloads
Download data is not yet available.