Botaniczni idole i idolki oraz inne triki, czyli jak skutecznie przekonać ludzi, że rośliny są ważne

Abstrakt

Rośliny odgrywają kluczową rolę w kształtowaniu życia na Ziemi, choć paradoksalnie często pozostają one niezauważoną częścią bioróżnorodności. To zaskakujące, jak spychamy ten podstawowy składnik lądowych ekosystemów do roli „neutralnego tła” dla bardziej atrakcyjnych  gatunków. Ta nieuważność może okazać się dla nas zgubna. Niestety, coraz więcej gatunków roślin jest zagrożonych wyginięciem – ich liczba przekroczyła 40% globalnej flory. Aby zwrócić uwagę na rośliny, potrzebna jest uważność w naszej relacji z nimi i skuteczne narzędzia angażujące większą część społeczeństwa w działania na rzecz ich ochrony. Jedną z metod może być uwypuklanie osobistych historii związanych z roślinami – „botanicznych historii miłosnych”. Połączenie osobistych wątków z przedstawieniem znanych postaci historycznych w „botanicznym” kontekście może wzmocnić efektywność takiej narracji. Artykuł przedstawia dwie takie postacie żyjące na przełomie XIX i XX wieku, które mogłyby być inspiracją w działaniach edukacyjnych – Różę Luksemburg, polityczną aktywistkę i rewolucjonistkę oraz Władysława Michała Zaleskiego, katolickiego hierarchę. Obie skrajnie różne jeżeli chodzi o ich pochodzenie społeczne, przekonania i aktywność zawodową, lecz połączone jedną wspólną cechą – ogromną miłością do botaniki.