Sztuka wobec epidemii w epoce nowożytnej

Autor

  • Piotr Krasny Instytut Historii Sztuki Uniwersytet Jagielloński w Krakowie Grodzka 53, 31-001 Kraków

DOI:

https://doi.org/10.36921/kos.2021_2814

Abstrakt

Obrazy ukazujące zarazę w epoce nowożytnej miały nie tylko przedstawiać zmiany chorobowe na ciałach osób lub dramatyczny przebieg epidemii w społeczeństwie, ale także przekonywać widzów, że władze kościelne i państwowe panują w znacznym stopniu na plagą dotykającą tysiące osób. Lazarety o bogatych formach architektonicznych służyły nie tylko izolacji chorych, ale manifestowały troskę państwa o ich los, a zarazem ukrywały ich cierpienie przed zdrową częścią społeczeństwa. Kościoły i pomniki upamiętniające epidemie głosiły zaś, że Boże Miłosierdzie uwalniało wielokrotnie ludzi z epidemicznej opresji.

Pobrania

Statystyki pobrań niedostępne.

Pobrania

Opublikowane

13-12-2021

Numer

Dział

Artykuły