Zastosowanie tkanki kalusa w biotechnologii drzew leśnych: badania in vitro

Abstrakt

Kalus występujący w warunkach ex vitro jako tkanka przyranna jest obiektem badaniach biotechnologicznych in vitro takich jak: uzyskiwanie metabolitów wtórnych, analiza patogeniczności na poziomie embrionalnym, krioprezerwacja materiału roślinnego, uzyskiwanie roślin transformowanych i analiza wpływu metali ciężkich na rośliny. Kalus otrzymuje się m.in. metodą somatycznej embriogenezy i organogenezy in vitro jako jej pośredni efekt. Istnieje duże zainteresowanie otrzymaniem kalusa drzew leśnych. Kalus roślin drzewiastych zaindukowany w warunkach in vitro pod wpływem elicitorów w postaci grzybów produkuje metabolity wtórne: monoterpeny i izoproteidy z Betula sp. oraz glikozydy fenolowe u rodziny Salicaceae. Substancje te znalazły zastosowanie nie tylko w przemyśle farmaceutycznym i kosmetycznym, ale również mają silne działanie odstraszające zwierzęta roślinożerne. Kultury dualne in vitro wykazały, że kalus nieembriogenny poddany wpływowi czynników stresowych (grzyb patogeniczny) wytwarza białka odpornościowe o niskiej masie cząsteczkowej. Daje to podstawę do oceny stopnia patogeniczności grzyba na poziomie embrionalnym. Krioprezerwacja kalusa embriogennego znajduje szerokie zastosowanie w rozszerzaniu banku genów. Badano także wpływ metali ciężkich na kalus.