Krzemowiciowce (Silicoflagellata) - mikroorganizmy mniej znane.

Abstrakt

Krzemowiciowce (łac. Silicoflagellata), to grupa jednokomórkowych, morskich glonów żyjących w toni wodnej. Ich charakterystyczne krzemionkowe szkielety stanowią pospolity składnik kenozoicznych osadów morskich, szczególnie w wyższych szerokościach geograficznych obu półkul. Badania nad żyjącymi oraz kopalnymi zespołami krzemowiciowców są rzadko podejmowane przez polskich naukowców, przez co grupa ta zasługuje na przypomnienie. Historia grupy liczy przynajmniej 115 mln lat i sięga wczesnej kredy. Wczesne etapy jej ewolucji znane są wyłącznie ze stanowisk położonych w obszarach podbiegunowych: z Morza Weddella u wybrzeży Antarktydy oraz z kanadyjskiej Wyspy Devon. Kenozoiczny zapis kopalny krzemowiciowców, szczególnie z basenu Oceanu Południowego, jest bardzo bogaty i pozwala na zastosowanie tej grupy w charakterze wskaźnika zmienności warunków środowiskowych. Dodatkowo zaś, ze względu na swój prosty, geometryczny charakter, szkielety krzemowiciowców stanowią doskonały przedmiot modelowania matematycznego. Dostarczają one wyjątkowej możliwości ścisłego określenia reguł rządzących konstrukcją szkieletu organizmu. Interpretowanie zapisu kopalnego krzemowiciowców nie jest proste, jednak uwzględnienie tej grupy, oprócz częściej wykorzystywanych okrzemek oraz promienic, w badaniach geologicznych przynosi wiele korzyści. Na przykład pozwala w większym stopniu zrozumieć zmiany produktywności zachodzące w oceanach wskutek długookresowych wahań temperatury. Kopalne krzemowiciowce występują w dużych ilościach nie tylko w osadach regionów polarnych, ale znane są również z wielu stanowisk w Polsce, na przykład w Zagłębiu Górnośląskim. Bez względu na pochodzenie, mikroorganizmy te stanowią niezwykle interesujący materiał badawczy, zaś ich status marginalnej grupy skamieniałości jest całkowicie niezasłużony.