Alczyk - sztandarowy gatunek Arktyki.

Autor

  • Katarzyna Wojczulanis-Jakubas Katedra Ekologii i Zoologii Kręgowców, Uniwersytet Gdański, Wita Stwosza 59, 80-330 Gdańsk, Polska
  • Dariusz Jakubas Katedra Ekologii i Zoologii Kręgowców, Uniwersytet Gdański, Wita Stwosza 59, 80-330 Gdańsk, Polska
  • Lech Stempniewicz Katedra Ekologii i Zoologii Kręgowców, Uniwersytet Gdański, Wita Stwosza 59, 80-330 Gdańsk, Polska

Abstrakt

Arktyka charakteryzuje się niezwykłą prostotą sieci troficznej, w których nieliczne gatunki roślin i zwierząt odgrywają kluczową rolę w funkcjonowaniu całego ekosystemu. Jednym z takich gatunków jest alczyk (Alle alle) - niewielki ptak gniazdujący kolonijnie wyłącznie w obszarze wyspowym Arktyki Wysokiej. Alczyk, jako ptak żerujący w wodzie i gniazdujący na lądzie, wynosi corocznie olbrzymie ilości materii organicznej z morza na ubogi w substancje biogenne i sole mineralne ląd. Stanowi to podstawę dla rozwoju ornitokoprofilnej tundry. Całkowitą liczebność alczyka ocenia się na ponad 37 mln par, jest więc prawdopodobnie najliczniejszym ptakiem morskim na świecie. Nie stwierdza się przy tym wyraźnej odrębności genetycznej poszczególnych kolonii. Występowanie alczyka jest silnie związane z rozmieszczeniem zimnych wód oceanicznych niosących preferowany przez niego wysokoenergetyczny pokarm (zooplankton arktyczny, głównie widłonogi). W sytuacji zachodzących obecnie zmian klimatycznych, przejawiających się coraz większym napływem ciepłych wód oceanicznych w obszar Arktyki, żerowanie alczyka może być utrudnione. Badania pokazują, że rzeczywiście, wysiłek ptaków gniazdujących/żerujących w gorszych warunkach troficznych jest zwiększony, choć jak dotąd gorsze warunki troficzne nie przekładają się negatywnie na sukces reprodukcyjny ptaków. Niemniej, dalsze zmiany środowiska w Arktyce mogą skutkować obniżeniem sukcesu reprodukcyjnego alczyka.

Downloads

Download data is not yet available.

Pobrania

Opublikowane

09-12-2017