Układ krzepnięcia a reakcja zapalna.

Abstrakt

Zapalenie, proces zapoczątkowany przez uszkodzenie tkanek lub infekcję, jest powiązany z procesem krzepnięcia. Najważniejszym etapem zapalenia jest migracja zapalnych leukocytów, wymagająca udziału licznych proteaz, w tym metaloproteinazy macierzy zewnątrzkomórkowej 9 (MMP-9, żelatynazy 9) rozkładającej macierz zewnątrzkomórkową i błony podstawne. Z drugiej strony, proces krzepnięcia krwi, który może być zaktywowany przez szlak zewnątrz- lub wewnątrzpochodny, hamuje krwawienie i przywraca ciągłość naczyń krwionośnych, zjawiska które mogą towarzyszyć także reakcji zapalnej. Proces krzepnięcia jest kontrolowany przez układ plazminogenu za pośrednictwem jego składników (aktywatorów: t-PA, u-PA i inhibitorów: t-PAI, u-PAI) regulujących aktywność plazminy rozkładającej skrzep. Układ plazminogenu i MMP-9 współdziałają w licznych procesach fizjologicznych, zwłaszcza w rozkładzie macierzy zewnątrzkomórkowej. Dodatkowo, plazmina jest jednym z głównych aktywatorów pro-MMP-9, umożliwiając aktywację i wydzielanie MMP-9. Ponadto żelatynaza B uczestniczy w procesie angiogenezy umożliwiając migrację komórek śródbłonka naczyniowego. Z kolei MMP-9 rozkłada plazminogen umożliwiając powstanie angiostatyny, hamującej angiogenezę. Artykuł opisuje aktualne dane wskazujące na związek pomiędzy układem krzepnięcia i plazminogenu a reakcją zapalną (głównie na przykładzie MMP-9) i opisuje stopień skomplikowania tych powiązań.