Miedź, kadm i cynk w pyle drogowym miast oraz określenie toksyczności związków tych metali metodą biologiczną

Abstrakt

W aglomeracjach miejskich, ośrodkach przemysłowych oraz na obszarach działalności człowieka występują antropogeniczne źródła metali ciężkich w środowisku. Transport drogowy nie jest obojętny dla otoczenia i może wpływać na podwyższanie poziomu metali ciężkich w ekosystemach. W pyle drogowym występuje wiele toksycznych związków, w tym węglowodory aromatyczne oraz metale ciężkie m.in. miedź, kadm i cynk. Uszeregowanie powyższych metali od największej do najmniejszej zawartości w pyle drogowym to: Zn>Cu>Cd. Toksyczne działanie zanieczyszczeń bezpośrednio na organizm człowieka jest trudne do oszacowania. W takim przypadku nieocenionym jest stosowanie bioindykatorów czyli gatunków roślin i/lub zwierząt wykazujące wrażliwość i charakterystyczne reakcje na określony czynnik. Jedną z metod stosowanych w toksykologii są biotesty, w których za kryterium oceny toksycznego wpływu trucizn przyjmuje się LC 50 - stężenie letalne, powodujące śmierć 50 % organizmów testowych po ściśle określonym czasie ekspozycji w powietrzu (mg/m3) lub w wodzie (mg/dm3).