Gorączka krwotoczna z zespołem nerkowym (HFRS), rodzime zachorowania w Polsce

Abstrakt

Gorączka krwotoczna z zespołem nerkowym to jedyna rodzima wirusowa gorączka krwotoczna występująca w Polsce. Po raz pierwszy została potwierdzona u chorego z woj. podkarpackiego, który zachorował w 2004r., następnie rozpoznana u chorych w południowo-wschodniej i południowej Polsce. W sumie, do 15.03.2024r. przebadano 1050 osób, u których podejrzewano gorączkę krwotoczną z zespołem nerkowym, w tym u 270 osób stwierdzono obecność swoistych przeciwciał anty-hantawirusowych i na tej podstawie rozpoznano HFRS. W Polsce wykrywane są zakażenia wywołane dwoma współwystępującymi ortohantawirusami odpowiedzialnymi za HFRS, w przeprowadzonych badaniach Puumala wirus był przyczyną 51% objawowych infekcji, a Dobrava-Belgrade wirus 49% infekcji. Zakażenia objawowe DOBV zwykle opisywane są jako umiarkowane lub ciężkie zachorowania, a wywołane PUUV jako łagodne lub umiarkowane. Głównym obrazem klinicznym HFRS jest w różnym stopniu nasilone ostre uszkodzenie nerek (DOBV-HFRS) lub przejściowe łagodne zaburzenie pracy nerek w postaci występującego białkomoczu (PUUV-HFRS). Dużym problemem w Polsce jest niedoszacowanie liczby wykrywanych infekcji hantawirusowych.