WŁADYSŁAW SZAFER ? OBROŃCA PRZYRODY, KLASYK BOTANIKI

Abstrakt

Władysław Szafer (1886-1970), wybitny botanik ? geograf roślin (fitogeograf), paleobotanik, historyk i popularyzator biologii, współtwórca ochrony przyrody. Był profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, dyrektorem Instytutu Botanicznego i Ogrodu Botanicznego, a także profesorem Polskiej Akademii Nauk. Jest współautorem i redaktorem podstawowych opracowań dotyczących roślin naczyniowych Polski: Flora polska, Rośliny polskie, Szata roślinna Polski. Był inicjatorem utworzenia około 180 rezerwatów i 6 parków narodowych. Założył Zakład Botaniki (obecnie Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN), a także Zakład Ochrony Przyrody PAN (obecnie Instytut). Przyczynił się do zorganizowania Międzynarodowego Biura Dokumentacji i Współpracy w Sprawach Ochrony Przyrody w Brukseli, z którego wywodzi się późniejsza Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody i jej Zasobów (International Union for Conservation of Nature and its Resources) (IUCN). W 1958 r. został członkiem honorowym tej organizacji. Ważnym dziedzictwem profesora W. Szafera była tzw. krakowska szkoła geobotaniczna, w której rozwinięto badania naukowe oraz teoretyczne i praktyczne podstawy ochrony przyrody.