Fizjologiczne aspekty postępowania dietetycznego w chorobie Hashimoto

Abstrakt

Zapalenie tarczycy typu Hashimoto, nazywane popularnie chorobą Hashimoto, to przewlekłe schorzenie autoimmunologiczne charakteryzujące się podwyższonym mianem przeciwciał anty-tarczycowych we krwi i zmianami w miąższu tarczycy stwierdzanymi w badaniu ultrasonograficznym. Ponadto jest ono najczęstszą przyczyną pierwotnej niedoczynności tarczycy. Z roku na rok istotnie wzrasta liczba osób z chorobą Hashimoto i w związku z tym zainteresowanie metodami wspomagania leczenia, w tym również możliwościami dietoterapii. Niestety jak dotąd brak jest standardów postępowania dietetycznego w chorobie Hashimoto. Wiadomo natomiast, że działanie tarczycy i wydzielanych przez nią hormonów oraz mechanizmy regulujące procesy zapalne w gruczole tarczowym zależą istotnie od wielkości podaży energii oraz od ilości w diecie i składu białka i tłuszczów, a także spożycia składników mineralnych tj. jod, selen, żelazo i cynk oraz witamin D, E, A i C. Znajomość efektów i mechanizmów działania czynników żywieniowych w tym obszarze może być pomocna w formułowaniu zaleceń żywieniowych dla osób z chorobą Hashimoto.

Słowa kluczowe: autoimmunologiczne zapalenie tarczycy typu Hashimoto, makroskładniki, mikroskładniki, oś tarczycowa