ŻUBRY Z NARODOWEGO MUZEUM HISTORII NATURALNEJ W PARYŻU, A HISTORIA ZOOLOGII I MUZEOGRAFII PRZYRODNICZEJ W XVIII I XIX WIEKU

Abstrakt

Artykuł przedstawia historię okazów żubrów przechowywanych w Narodowym Muzeum Historii Naturalnej (MNHN) w Paryżu. Inwentarz zestawiony przez Jacquesa Millota, który jako pierwszy zwrócił uwagę na znaczenie tych kolekcji dla ochrony gatunku, stanowi punkt wyjściowy niniejszego opracowania. Najstarsze żubry w zbiorach paryskiego muzeum pochodzą z królewskiej menażerii w Wersalu. Louis Jean-Marie Daubenton był pierwszym uczonym, który opublikował opis gatunku, na kilka lat przed ukazniem się Systema Naturae Karola Linneusza. Georges Cuvier jako jeden z pierwszych wykazał odrębność żubra od tura. Pracując na okazach z MNHN porównał ten gatunek z bizonem. Badania te przyczyniły się do powstania pojęcia ?wymarłego gatunku?. Artykuł przedstawia także historię paryskich okazów z ZOO w Kolonii i przesłanych z Petersburga przez Friedricha von Brandta, analizując trudności z uzyskaniem żubrów w XIX wieku. Żubry z MNHN odegrały istotną rolę w historii biologii gatunku. Okazy te stanowią także interesujący materiał dla badań genetycznych.