Syndrom gotowości anorektycznej jako problem nie tylko szczupłych dziewcząt

Abstrakt

Syndrom Gotowości Anorektycznej (SGA) oznacza uwarunkowany psychologicznie, społecznie i kulturowo zespół objawów, które mogą wskazywać na nieprawidłowości w zakresie realizowania potrzeby pokarmowej oraz stosunku do swojego ciała. W pracy przestawiono zależności pomiędzy stanem odżywienia a występowaniem poszczególnych objawów charakterystycznych SGA. Z analizy wynika, że dziewczęta z BMI ?50 centyla (zarówno z normowagą jak i nadmierną masą ciała) częściej wprowadzały ograniczenia dietetyczne, odczuwały złość, gdy zjadły zbyt dużo, odczuwały obniżony nastrój i niezadowolenie z siebie, czuły się nieatrakcyjne i chciały poprawić swój wygląd w porównaniu do dziewcząt z pozostałych grup. Profilaktyką w zakresie występowania anoreksji powinny zostać objęte dziewczęta niezależnie od stanu odżywienia, jednak szczególną uwagę należy poświęcić dziewczętom z normowagą w górnej granicy normy oraz z nadwagą lub otyłością. Stwierdzony wśród dziewcząt nieważonych najwyższy odsetek dziewcząt z wysokim poziomem SGA wskazuje, że odmowa udziału w pomiarach antropometrycznych może być jednym z kryteriów świadczących o niewłaściwym stosunku do swojego ciała.

Słowa kluczowe: syndrom gotowości anorektycznej, zaburzenia odżywiania, stan odżywienia, adolescencja