ZNACZENIE DIETY W CHOROBIE WRZODOWEJ
DOI:
https://doi.org/10.36921/kos.2018_2473Abstrakt
Choroba wrzodowa jest jednym z najczęściej występujących schorzeń przewodu pokarmowego. Schorzenie to ma charakter przewlekły i wiąże się z powstawaniem ubytków o średnicy co najmniej 0,5 cm w błonie śluzowej przewodu pokarmowego, które sięgają warstwy mięśniowej, co objawia się bólem o zróżnicowanym nasileniu, umiejscowionym najczęściej poniżej mostka, w okolicy nadbrzusznej. Główną przyczyną rozwoju choroby jest zakażenie bakterią Helicobacter pylori i stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych, choć podkreśla się również znaczący udział stresu psychicznego w powstawaniu tego schorzenia. Wrzody żołądka są konsekwencją nieprawidłowego funkcjonowania obrony śluzówkowej, która jest ważnym elementem chroniącym żołądek przed czynnikami agresywnymi. W przypadku stwierdzenia zakażenia H. pylori leczenie choroby wrzodowej polega na stosowaniu terapii trójlekowej. Osobom cierpiącym na chorobę wrzodową w okresie zaostrzenia objawów, zaleca się również zmianę stylu życia, zwłaszcza zaprzestanie palenia papierosów i spożywania napojów alkoholowych oraz stosowanie diety łatwostrawnej z ograniczeniem produktów pobudzających wydzielanie kwasu żołądkowego, co może znacząco złagodzić objawy choroby, a w połączeniu z farmakologią również przyczynić się do istotnej poprawy stanu zdrowia.