MICHAŁ SZUBERT ? UCZONY-BOTANIK, POPULARYZATOR, ZAŁOŻYCIEL OGRODU BOTANICZNEGO UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO

Autor

  • Hanna Werblan-Jakubiec Ogród Botaniczny Wydział Biologii Uniwersytetu Warszawskiego Aleje Ujadzowskie 4, 00-478 Warszawa
  • Marcin Zych Ogród Botaniczny Wydział Biologii Uniwersytetu Warszawskiego Aleje Ujadzowskie 4, 00-478 Warszawa

DOI:

https://doi.org/10.36921/kos.2018_2465

Abstrakt

Fryderyk Michał Szubert urodził się 18 kwietnia 1787 r. w Ząbkach pod Warszawą. Pierwszego imienia nie używał, stąd znany jest jako Michał Szubert. W 1809 r. otrzymał stypendium Izby Edukacyjnej Księstwa Warszawskiego i wyjechał do Paryża na studia botaniczne. Po studiach powrócił do Warszawy, gdzie w nowo powstałym Uniwersytecie został mianowany profesorem botaniki oraz dyrektorem Ogrodu Botanicznego założonego na skarpie za Pałacem Kazimierzowskim. Był również dziekanem Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Warszawskiego. Szubert był w Polsce pionierem badań mikroskopowych. W swoim dorobku pozostawił istotne publikacje dotyczące budowy anatomicznej roślin i dendrologii. Opracował także jedną z pierwszych flor okolic Warszawy. Był znakomitym wykładowcą, dzięki entuzjazmowi naukowemu Szuberta polska nauka zyskała grono znakomitych przyrodników rekrutujących się z jego uczniów, m.in. znakomitego florystę Wojciecha Jastrzębowskiego, Jakuba Wagę, autora Flory Polskiej (1847-48), czy Szymona Pisulewskiego, autora podręczników botaniki. W 1818 r. Uniwersytet otrzymał obszar wydzielony z Łazienek Królewskich na potrzeby nowego ogrodu botanicznego i powołał Michała Szuberta na stanowisko dyrektora. W ciągu sześciu lat Szubert stworzył na tym terenie jeden z nowocześniejszych jak na owe czasy ogrodów botanicznych w Europie. Niestety powstanie listopadowe spowodowało zamknięcie w 1834 r. Uniwersytetu Warszawskiego i znaczne zmniejszenie powierzchni Ogrodu. Szubert pomimo rosnących trudności i kłopotów finansowych nadal pełnił funkcję Dyrektora Ogrodu Botanicznego. Śmierć Bogumiła Gunthera (1842) głównego ogrodnika Ogrodu Botanicznego i wzrastająca niechęć władz do spraw Ogrodu spowodowały, że zniechęcony i podupadły na zdrowiu Szubert, przeszedł na emeryturę w 1846 r. Zmarł 5 maja 1860 r. w Płocku

Downloads

Download data is not yet available.

Pobrania

Opublikowane

14-01-2019

Numer

Dział

Biogramy