Czynniki warunkujące zjawisko allelopatii u sinic i mikroglonów w ekosystemach wodnych

Abstrakt

Allelopatia w środowisku wodnym może być narzędziem walki o zasoby pomiędzy organizmami wodnymi. Badania terenowe i prace laboratoryjne wykazały, że allelopatia może występować zarówno w ekosystemach morskich, brakicznych, jak i słodkowodnych. Związki allelopatyczne mogą negatywnie oddziaływać zarówno na wodnych producentów pierwotnych, jak i na skorupiaki, małże, ryby, ssaki, a nawet organizm człowieka. Jednakże stosunkowo niewiele czynników środowiskowych było dokładnie badanych pod kątem ich wpływu na produkcję związków allelopatycznych, dlatego rozpoznanie takie jest niedostateczne. Obecnie występują nieliczne prace, w których udokumentowano wpływ czynników biotycznych lub abiotycznych na występowanie oddziaływania allelopatycznego. Do najczęściej opisywanych czynników biotycznych, wpływających na oddziaływanie allelopatyczne, zalicza się samą specyfikę badanych organizmów, ich rozmiar, zagęszczenie początkowe komórek, fazę wzrostu organizmów donorowych i docelowych oraz ilość i częstotliwość dodawania przesączu komórkowego. Natomiast czynnikami abiotycznymi, które mogą mieć wpływ na zjawisko allelopatii u sinic i mikroglonów są intensywność napromieniowania, temperatura oraz dostępność składników pokarmowych. Chcąc lepiej ocenić znaczenie zjawiska allelopatii w zbiornikach wodnych, potrzebne są dalsze badania czynników środowiskowych, które wpływają na produkowanie i wydzielanie aktywnych związków allelopatycznych. Zrozumienie wpływu czynników środowiskowych na produkowanie i wydzielanie związków allelopatycznych przez sinice i mikroglony oraz ich roli w ekosystemach wodnych powinno stać się ważnym zadaniem przyszłych badań.