Zależność poziomu zanieczyszczenia otoczenia światłem od kształtu krzywej światłości użytkowanej oprawy oświetleniowej

Abstrakt

Współcześnie oświetlenie terenów zewnętrznych jest jednym z najbardziej dynamicznie rozwijających się trendów techniki świetlnej. Coraz bardziej powszechnie mamy do czynienia z oświetleniem drogowym, iluminacjami obiektów oraz zieleni, a także reklamami świetlnymi. Dzięki temu poprawie ulega bezpieczeństwo mieszkańców, zwiększa się komfort użytkowania dróg, a otoczenie staje się bardziej przyjazne i atrakcyjne. Jednak równocześnie to sztuczne oświetlenie staje się źródłem niepożądanego w danym otoczeniu światła powodującego zanieczyszczanie otoczenia. Na wielkość tego niekorzystnego zjawiska wpływa w głównej mierze sposób i miejsce zainstalowania opraw oświetleniowych, rodzaj używanego źródła światła oraz właściwości odbiciowe obiektów znajdujących się w sąsiedztwie oprawy oświetleniowej np. ścian budynków, asfaltu, trawy itp. W związku z tym, że oprawy oświetleniowe charakteryzują się wielorakimi parametrami świetlno-optycznymi można przeprowadzić analizę umożliwiającą wskazanie parametrów oprawy oświetleniowej, które w najistotniejszy sposób wpływają na efekt zanieczyszczenia otoczenia światłem. Przedstawiona w niniejszej pracy analiza wykazała, że sposób dystrybucji światła przez oprawę oświetleniową w znaczący sposób wpływa na ten niepożądany efekt. Do analizy, wykonanej przy użyciu programu DIALux, wybrano dziesięć różnorodnych rodzajów krzywych światłości typowych opraw oświetleniowych. Artykuł zawiera analizę graficzną, w postaci izolinii, poziomu zanieczyszczenia światłem otoczenia, przy użytkowaniu oprawy oświetleniowej charakteryzująca się określoną krzywą światłości.