Zasoby danych Muzeum Przyrodniczego Uniwersytetu Wrocławskiego w przestrzeni nauki, natury i kultury

Abstrakt

Historia zbiorów przyrodniczych Uniwersytetu Wrocławskiego jest niemal tak długa jak Uczelni. W 1814 r. powstało Muzeum Zoologiczne, założone i przez wiele lat kierowane przez Johanna L. C. Gravenhorsta. W tym samym okresie z inicjatywy Ludolpha C. Treviranusa utworzono pierwsze uniwersyteckie Herbarium, gromadzące zbiory botaniczne. Podczas Drugiej Wojny Światowej zaginęła bądź uległa zniszczeniu połowa zbiorów zoologicznych i dwie trzecie zbiorów botanicznych. Po przejęciu uczelni przez Polskę w 1945 r. wiele lat zajęło zabezpieczanie ocalałych zbiorów. Dzięki staraniom Władysława Rydzewskiego, w 1974 r. powstało Muzeum Przyrodnicze Uniwersytetu Wrocławskiego (MNHW), w którym połączono zasoby zoologiczne i botaniczne. Dzisiejsze zbiory liczą szacunkowo około 3 000 000 okazów, w tym 2500000 zwierząt i są pod względem wielkości i zasobności w okazy o statusie typów opisowych (>11000) drugimi w Polsce. Obok zbiorów o wielkiej wartości historycznej, jak kolekcja gąsieniczników J. Gravenhorsta czy zielnik S. Boccone z 1674 r., w MNHW przechowywane są współczesne materiały z kilku najcenniej­szych światowych centrów bioróżnorodności, zawierające setki nieznanych nauce gatunków i opracowywane przez naukowców z wielu krajów. Kilkadziesiąt okazów kręgowców należy do gatunków wymarłych lub krytycznie zagrożonych. Okazy MNHW służą nauce, edukacji akademickiej, szkolnej i społecznej oraz popularyzacji wiedzy biologicznej. W liczbie kilku tysięcy są eksponowane na 4 stałych wystawach o łącznej powierzchni 745 m2. Muzeum regularnie uczestniczy także w zewnętrznych projektach kulturalnych i edukacyjnych. Zbiory są katalogowane i digitalizowane. Od 10 lat poprzez portal GBIF dostępne jest 145089 rekordów z kilku kolekcji. Dzięki projektowi POPC Leopoldina on-line dane katalogowe i wizerunki tysięcy okazów zamieszczono w Muzeum Cyfrowym Uniwersytetu Wrocławskiego. W ramach projektu IMBIO digitalizacji podlegają aktualnie kolejne kolekcje obejmujące grzyby, rośliny naczyniowe i chrząszcze.