WSPÓŁCZESNE OCHŁODZENIE REJONU SZETLANDÓW POŁUDNIOWYCH I PÓŁNOCNO-ZACHODNICH KRAŃCÓW PÓŁWYSPU ANTARKTYCZNEGO

Abstrakt

Artykuł omawia zmiany warunków hydro-klimatycznych w rejonie Szetlandów Południowych i NW części Półwyspu Antarktycznego w latach 1979-2016. Są one istotne dla oceny zmian zachodzących w ekosystemach morskich i nadmorskich. Ogólną ich cechą jest przejście od fazy silnego ocieplenia do fazy ochładzania, co nastąpiło około 2000 r. Przedstawiono zmiany rocznej i sezonowej temperatury powietrza, temperatury powierzchni morza (SST) oraz powierzchni lodów morskich na morzach Bellingshausena i Weddella. Najsilniejszy spadek temperatury powietrza zaznacza się w okresie antarktycznego lata, na wszystkich stacjach zaznacza się spadek temperatury rocznej. Spadek SST następuje we wszystkich miesiącach roku, jest on wysoce istotny. Najsilniejszy spadek SST następuje również latem. Roczna powierzchnia zlodzona na Morzu Weddella systematycznie rośnie, zaznacza się szczególnie szybki przyrost powierzchni lodów w okresie luty-marzec. Roczna powierzchnia lodów na Morzu Bellingshausena po 2000 r. przestała spadać i zaznacza się w jej przebiegu słaby trend dodatni.