Ewolucja systemów obrony antyoksydacyjnej

Autor

  • Łukasz Wojtyla Zakład Fizjologii Roślin, Instytut Biologii Eksperymentalnej, Wydział Biologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Umultowska 89, 61-614 Poznań, Polska
  • Małgorzata Garnczarska Zakład Fizjologii Roślin, Instytut Biologii Eksperymentalnej, Wydział Biologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Umultowska 89, 61-614 Poznań, Polska

Słowa kluczowe:

antyoksydanty, ewolucja, reaktywne formy tlenu, tlen

Abstrakt

Życie na Ziemi rozwijało się w drodze ewolucji przez około 3,5 miliarda lat. Procesowi temu towarzyszyły zmiany składu atmosfery, w tym zmiany zawartości tlenu. Pierwotne organizmy rozwinęły się w warunkach, kiedy zawartość tlenu w atmosferze oscylowała wokół poziomu 0,02%. Nabycie przez organizmy zdolności do pozyskiwania energii na drodze reakcji fotosyntezy i katalizowania rozszczepienia cząsteczki wody z wykorzystaniem energii słonecznej zapoczątkowało stopniowe zwiększenie się zawartości tlenu w atmosferze i umożliwiło wykształcenie metabolizmu tlenowego. Wzrastająca zawartość tlenu, ze względu na jego właściwości utleniające, była toksyczna dla ówcześnie żyjących organizmów. Stało się to przyczyną promowania w toku ewolucji rozwoju wczesnych mechanizmów antyoksydacyjnych oraz wykształcenia nowych sprawniejszych układów mających na celu usuwanie nadmiaru niebezpiecznych reaktywnych form tlenu. Przez lata organizmy nabyły zdolność do regulowania ilości powstających reaktywnych form tlenu oraz wykorzystywania ich obecności w procesach sygnalizacji i przekazywania informacji.

Downloads

Download data is not yet available.

Pobrania

Opublikowane

30-12-2017

Numer

Dział

Artykuły