Stare substancje, nowe terapieczyli MDMA w terapii zaburzeń psychicznych

Abstrakt

3,4-metylenodioksymetamfetamina (MDMA) to psychostymulant po raz pierwszy zsyntetyzowany w 1912 roku w Niemczech i zapomniany. W drugiej połowie lat 70. XX wieku dzięki swoim właściwościom empatogennym i przeciwlękowym został na nowo odkryty jako środek wspomagający psychoterapię, zwłaszcza u pacjentów wymagających leczenia problemów o podłożu lękowym oraz w następstwie traumatycznych wydarzeń. Jej pozytywne działanie oraz brak negatywnych efektów ubocznych sprawiły, że nawet po delegalizacji w 1985, spowodowanej rekreacyjnym nadużywaniem MDMA, była ona wciąż używana nielegalnie, w „podziemiu” przez psychiatrów. Obecnie naukowcy w wielu krajach prowadzą zarówno badania podstawowe na zwierzętach, jak i badania kliniczne mające potwierdzić pozytywne działanie MDMA jako wspomożenie w terapiach zwłaszcza zespołu stresu pourazowego (ang. Post Traumatic Stress Disorder, PTSD) oraz jej relatywnie niskie efekty uboczne. Jak dotąd jedynie w Australii od 2023 roku MDMA jest legalną substancją mogącą być wykorzystaną przez psychoterapeutów w wsparciu terapii ciężkich przypadków PTSD.