Zasoby informacji o różnorodności morskich Eukaryota w zbiorach naukowych Instytutu Oceanologii Polskiej Akademii Nauk

Autor

  • Marta Ronowicz Instytut Oceanologii Polskiej Akademii Nauk
  • Piotr Bałazy Instytut Oceanologii Polskiej Akademii Nauk
  • Maciej Chełchowski Instytut Oceanologii Polskiej Akademii Nauk
  • Kajetan Deja Instytut Oceanologii Polskiej Akademii Nauk
  • Katarzyna Grzelak Instytut Oceanologii Polskiej Akademii Nauk
  • Monika Kędra Instytut Oceanologii Polskiej Akademii Nauk
  • Lech Kotwicki Instytut Oceanologii Polskiej Akademii Nauk
  • Sławomir Kwaśniewski Instytut Oceanologii Polskiej Akademii Nauk
  • Joanna Legeżyńska Instytut Oceanologii Polskiej Akademii Nauk
  • Zofia Smoła Instytut Oceanologii Polskiej Akademii Nauk
  • Józef Wiktor Instytut Oceanologii Polskiej Akademii Nauk
  • Maria Włodarska-Kowalczuk Instytut Oceanologii Polskiej Akademii Nauk
  • Piotr Kukliński Instytut Oceanologii Polskiej Akademii Nauk

DOI:

https://doi.org/10.36921/kos.2021_2774

Abstrakt

Instytut Oceanologii Polskiej Akademii Nauk przechowuje 77500 okazów przyrodniczych z obszarów morskich, gromadzonych od 1985 r., czyli od początku istnienia Pracowni Ekosystemów Arktyki, przekształconej później w Zakład Ekologii Morza. Większość zbiorów stanowi zooplankton (około 36000 okazów) zebrany podczas corocznych rejsów badawczych statku s/y Oceania w rejon Mórz Nordyckich. Równie ważne są niewielkie kolekcje gromadzone przez naukowców zajmujących się poszczególnymi grupami systematycznymi. Zasoby Instytutu obejmują okazy: mszywiołów (Bryozoa), skorupiaków (Crustacea) z wyodrębnioną kolekcją krabów pustelników (Paguroidea), a także stułbiopławów (Hydrozoa), wieloszczetów (Polychaeta), mięczaków (Mollusca), sikwiaków (Sipuncula) oraz szkarłupni (Echinodermata), jak również zbiory pierwotniaków (Protista), meiofauny z wyodrębnionymi kolekcjami ryjkogłowów (Kinorhyncha) i nicieni (Nematoda) oraz makrofauny antarktycznej i Zatoki Gdańskiej.W ramach projektu IMBIO (Integracja i mobilizacja danych o różnorodności biotycznej Eukaryota w zasobach polskich instytucji naukowych) posiadane kolekcje okazów zostaną usystematyzowane i uporządkowane, a dane o zasobach zostaną zorganizowane w postaci cyfrowej, w formie baz metadanych. Idea cyfryzacji danych zawartych w opisach kolekcji naukowych i dzielenia się nimi poprzez organizacje: Krajową Sieć Informacji o Bioróżnorodności (KSIB) i Globalną Usługę Informacji o Bioróżnorodności (GBIF) ułatwi szerszy wgląd i korzystanie z dotychczas niedostępnych zbiorów naukowych.

Downloads

Download data is not yet available.

Pobrania

Opublikowane

12-09-2021