Cukry jako trzeci napęd ewolucji

Autor

  • Dorota Hoja-łukowicz Instytut Zoologii i Badań Biomedycznych Uniwersytet Jagielloński
  • Kacper Łuczak Instytut Zoologii i Badań Biomedycznych Uniwersytet Jagielloński

DOI:

https://doi.org/10.36921/kos.2021_2722

Abstrakt

Węglowodany stanowią najbardziej rozpowszechnioną klasę biocząsteczek na Ziemi, znacznie przewyższającą białka, lipidy i kwasy nukleinowe. Występują we wszystkich żywych organizmach, a nawet w wirusach. Różnorodność strukturalna i funkcjonalna węglowodanów nie ma sobie równych. W związku z tym, węglowodany pełnią wielorakie funkcje, działając jako: źródła energii (glukoza, laktoza), włókienka makrocząsteczkowe (celuloza, chityna), szkielet polimerowy (DNA, RNA) oraz jako cząsteczki informacyjne (części cukrowe glikoprotein). Węglowodany, po kwasach nukleinowych i białkach, stanowią trzecią rewolucję w ewolucji, będąc głównym motorem zmian epigenetycznych, które umożliwiają organizmom dostosowywanie się do środowiska zewnętrznego bez ingerencji w cenny materiał genetyczny. Pośredniczą one nie tylko w kluczowych dla komórki procesach molekularnych, ale także modulują interakcje komórka-macierz pozakomórkowa, komórka-komórka, a nawet organizm-organizm. Obecność węglowodanów i ich połączeń z białkami i lipidami, a także ich biosynteza oraz działanie stanowią kluczowy fragment, nieposkładanej jeszcze w całości, ewolucyjnej łamigłówki.

Pobrania

Statystyki pobrań niedostępne.

Pobrania

Opublikowane

30-03-2021

Numer

Dział

Artykuły