Znaczenie substancji alarmowych w komunikacji chemicznej ryb

Autor

  • Piotr Kłosiński Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, Katedra Ekologii i Biogeografii

DOI:

https://doi.org/10.36921/kos.2020_2632

Abstrakt

Gatunki ryb stanowiące ofiary w łańcuchu pokarmowym są zdolne do oceny ryzyka spotkania drapieżnika, kierując się dostępnymi sygnałami (chemiczne, wzrokowe albo mechaniczne) w środowisku. Jednak woda nie jest dobrym nośnikiem dla większości sygnałów z powodu relatywnej ciemności i dużej gęstości ośrodka. Sygnalizacja chemiczna daje rybom możliwość przeciwstawienia się tym ograniczeniom i stąd ma pierwszorzędne znaczenie. Substancje alarmowe uwalniane z uszkodzonych komórek naskórka ryb-ofiar po ataku drapieżnika stanowią sygnał ostrzegawczy dla innych ofiar o ryzyku drapieżnictwa. Informacje te wywołują powszechną reakcję wśród potencjalnych ofiar, w tym u osobników obcego gatunku, które są w stanie wykryć żerującego drapieżnika i zminimalizować ryzyko związane z jego spotkaniem. Szansa na wykorzystanie substancji alarmowych od osobników obcego gatunku wzrasta, gdy gatunki są blisko spokrewnione ze sobą i/lub współwystępują oraz dzielą tych samych drapieżników w ekosystemie.

Pobrania

Statystyki pobrań niedostępne.

Pobrania

Opublikowane

10-08-2020

Numer

Dział

Artykuły