Ewolucyjna utrata kończyn u jaszczurek
Słowa kluczowe:
adaptacje środowiskowe, anatomia, ewolucja, gady, łuskonośneAbstrakt
Redukcja kończyn u łuskonośnych, zaszła w obrębie 52 linii ewolucyjnych przynajmniej 62 razy, z czego w przypadku jaszczurek, redukcje w obrębie obu kończyn jednocześnie zaszły 20 razy. Wśród jaszczurek o zredukowanej liczbie kończyn (lub też paliczków), występują dwa główne typy morfologiczno-ekologiczne, które można określić mianami "krótkoogonowych kopaczy" i "długoogonowych lądowców". Jedną z teorii tłumaczących zanikanie, lub też redukcje składowych części kończyny, jest usprawnienie metod ucieczki przed drapieżnikiem - teoria ta jest dobrze opisana na przykładzie scynków z rodzaju Chalcides. Alternatywna hipoteza wyjaśnia redukcje kończyn adaptacją do drapieżnictwa. Przykładami jaszczurek, które obrały tą strategię są australijskie Pygopodidae, których przedstawiciele spełniają ekologiczną funkcję węży.Downloads
Download data is not yet available.