Oddziaływania allelopatyczne sinic i mikroglonów w środowisku wodnym

Abstrakt

Termin "allelopatia" został wprowadzony do nauki w 1937 r. przez austriackiego profesora Hansa Molischa. Użył on pojęcia allelopatii do określenia wzajemnego oddziaływania pomiędzy organizmami roślinnymi poprzez wydzielanie związków chemicznych. W 1996 r. International Allelopathy Society poszerzyło tę definicję, wskazując, że jest to każdy proces, w którym substancje chemiczne wydzielane przez jedne organizmy oddziałują na rozwój innych gatunków roślinnych i zwierzęcych. Oddziaływanie allelopatyczne może być istotnym czynnikiem wpływającym na formowanie się masowych zakwitów sinic i mikroglonów w wielu zbiornikach wodnych. Zakwity tych organizmów w ostatnich dziesięcioleciach znacznie się nasiliły i stanowią dziś poważny problem ekologiczny i ekonomiczny. Dostarczenie nowych informacji na temat sposobu i zakresu oddziaływania allelopatycznego sinic i mikroglonów może mieć ważne znaczenie dla pełniejszego zrozumienia nasilającego się na całym świecie zjawiska masowych zakwitów tych organizmów w wielu ekosystemach wodnych