Co można odczytać z muszli mięczaka?

Autor

  • Beata Jakubik Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach, Wydział Przyrodniczy, Instytut Biologii, Prusa 12, 08-110 Siedlce, Polska
  • Krzysztof Lewandowski Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach, Wydział Przyrodniczy, Instytut Biologii, Prusa 12, 08-110 Siedlce, Polska

Słowa kluczowe:

ślimaki i małże słodkowodne, kształty muszli, pierścienie zahamowania wzrostu, deformacje muszli

Abstrakt

Różnorodność muszli różnych gatunków mięczaków była, zwłaszcza dawniej, podstawą ich klasyfikacji systematycznej. Na muszlach ślimaków i małży żyjących kilka-kilkanaście lat często także odzwierciedla się historia ich życia osobniczego. U mięczaków wodnych takie czynniki środowiska jak: chemizm wody, żyzność, rodzaj dna, obecność lub brak przepływu, wpływają na wielkość muszli, grubość, wzrost. Widoczne na muszlach pierścienie zahamowania wzrostu, powstające regularnie w okresie zimy, mogą się tworzyć także z innych przyczyn, np. u małża racicznicy zmiennej (Dreissena polymorpha), latem podczas zakwitu bruzdnic w toni wodnej. Za deformacje muszli odpowiadać mogą pasożyty, kolonie racicznic przytwierdzone do innych mięczaków i utrudniające im wzrost czy mechaniczne uszkodzenia powodujące późniejszą odbudowę muszli. Literatura

Downloads

Download data is not yet available.

Pobrania

Opublikowane

30-12-2017

Numer

Dział

Artykuły