Fluorescencja chlorofilu a - historia odkrycia i zastosowanie w badaniach roślin

Abstrakt

Fluorescencja chlorofilu a jest czułą, nieinwazyjną i szybką metodą pomiaru wydajności fotosystemu II (PSII). Artykuł przedstawia wprowadzenie teoretyczne, historię odkrycia fenomenu, opis najczęściej używanych technik oraz praktyczne zastosowanie pomiarów fluorescencji chlorofilu a w badaniach. Scharakteryzowano trzy główne metody pomiaru fluorescencji chlorofilu a tj. szybką, modulowaną oraz jej obrazowanie. Analiza parametrów fotoluminescencji chlorofilu a dostarcza wielu informacji o funkcjonowaniu PSII roślin rosnących w warunkach stresu abiotycznego i biotycznego, jest powszechnie wykorzystywana przez fizjologów roślin oraz ekofizjologów. Przedstawiono najnowsze wyniki badań wpływu wybranych niekorzystnych warunków środowiska (promieniowanie świetlne, wysoka temperatura, przechłodzenie, susza, zalanie, uszkodzenie mechaniczne) na zmiany parametrów fluorescencji chlorofilu a. Artykuł jest wprowadzeniem do tematyki pomiarów fluorescencji chlorofilu a i jest przeznaczony dla osób zainteresowanych wykorzystaniem jej w swoich badaniach.