Modelowanie udziału żelaza w powstawaniu miażdżycy - podejście systemowe

Abstrakt

Hipotezę zakładającą, że wyższe stężenie żelaza w surowicy odgrywa ważną rolę w rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego zaproponował w 1981 r. J.L. Sullivan. Dziś, wyniki coraz liczniejszych badań potwierdzają istotne znaczenie żelaza w rozwoju miażdżycy. Zasadniczą rolę przypisuje się katalizowanej przez jony tego pierwiastka reakcji Fentona, w następstwie której powstaje silnie toksyczny rodnik hydroksylowy, biorący udział w peroksydacji lipidów. W następstwie wspomnianego procesu powstają zmienione cząsteczki lipidowe, które w sposób nieograniczony wyłapywane są przez komórki jednojądrzaste i stają się komórkami piankowatymi, a potem ciałkami apoptotycznymi tworzącymi blaszkę miażdżycową. W pracy tej przedstawiono systemowe podejście do badania prezentowanego zagadnienia. W tym celu został zbudowany model dotyczący udziału żelaza w powstawaniu miażdżycy oparty na sieciach Petriego. Analiza tego modelu pozwoliła na wyciągnięcie wniosków, iż bez reakcji Fentona, którą katalizuje żelazo, blaszka miażdżycowa nie może powstać.