Helminty - mało znani mieszkańcy Antarktyki.

Abstrakt

Polscy badacze prowadzą systematyczne badania parazytologiczne w Antarktyce od 1977 r., tj. od czasu, gdy powstała Stacja Naukowa PAN im. H. Arctowskiego na wyspie King George w archipelagu Szetlandów Południowych. Badaniami objęto przywry mono- i digeniczne, tasiemce, nicienie i kolcogłowy zebrane z antarktycznych ryb, ptaków i ssaków. W tym czasie opisano 55 nowych dla nauki gatunków pasożytniczych robaków: 27 gatunków przywr digenicznych z ryb kostnoszkieletowych; 16 gatunków tasiemców (w tym 12 gatunków z ryb, 3 gatunki z ptaków i jeden ze ssaków); 3 gatunki nicieni (2 z ryb kostnoszkieletowych i jeden z ptaków) oraz 9 gatunków kolcogłowów (2 z ryb kostnoszkieletowych, 3 z ptaków i 4 gatunki ze ssaków). Opisano także dwa gatunki przywr monogenicznych. U ryb kostnoszkieletowych, oprócz form dorosłych stwierdzono postacie larwalne robaków pasożytujących w stadium dorosłym u innych antarktycznych kręgowców.